Gepubliceerd op donderdag 1 november 2018
LS&R 1659
Rechtbanken ||
1 aug 2018
Rechtbanken 1 aug 2018, LS&R 1659; ECLI:NL:RBMNE:2018:5185 (Eiseres tegen Eli Lilly), https://www.lsenr.nl/artikelen/eli-lilly-niet-aansprakelijk-voor-gokverslaving-na-gebruik-permax

Eli Lilly niet aansprakelijk voor gokverslaving na gebruik Permax

Rechtbank Midden-Nederland 1 augustus 2018, LS&R 1659; ECLI:NL:RBMNE:2018:5185 (Eiseres tegen Eli Lilly) Geneesmiddelen. Eli Lilly heeft  Permax op de markt gebracht, een geneesmiddel voor de behandeling van patiënten met de ziekte van Parkinson. Het werkzame bestanddeel activeert cellen in de hersenen die gevoelig zijn voor dopamine. Eiseres is vanaf 2001 Permax gaan gebruiken en heeft bij de huisartsenpost gemeld dat zij een gokverslaving heeft. De EU Pharmacovigilance Working Party heeft in 2006 aanbevolen voor alle producten die dopamine agonisten bevatten bij de bijsluiter als mogelijke bijwerking pathologisch gokken te vermelden. Eli Lilly heeft deze informatie vervolgens aan de besluiter van Permax toegevoegd. Eiseres heeft Eli Lilly aansprakelijk gesteld voor haar gokverslaving. De rechtbank volgt de conclusies van de deskundigen dat uit de beschikbare literatuur en meldingen van bijwerkingen voor Eli Lilly niet de verplichting voortvloeide om zelf nader onderzoek te doen naar het verband tussen Permax en gokverslaving. Het handelen van Eli Lilly is niet onrechtmatig ten opzichte van eiseres. Vorderingen afgewezen. 

5.18. Op grond van al hetgeen hiervoor is overwogen volgt de rechtbank de conclusies van de deskundigen dat uit de beschikbare literatuur en meldingen van bijwerkingen voor Eli Lilly niet de verplichting voortvloeide om zelf nader onderzoek te doen naar het verband tussen Permax en gokverslaving. Omdat de vóór 2003 bekende signalen onvoldoende duidelijk waren om een dergelijk verband aan te kunnen nemen was er voor Eli Lilly geen aanleiding reeds vóór 2003 een waarschuwing in de bijsluiter op te (laten) nemen. Daarbij is ook in aanmerking genomen dat Eli Lilly naar voren heeft gebracht dat het gaat om effectief waarschuwen. Indien er teveel wordt gewaarschuwd zonder dat er voldoende duidelijkheid is, bestaat het risico dat het geneesmiddel niet meer wordt voorgeschreven en gaat het waarschuwen ten koste van degenen die baat hebben bij het geneesmiddel. Dit standpunt is in lijn met de aanbeveling in het rapport van [Y] om de bijsluiter niet te veranderen op basis van een theoretische aanname.

5.19. Het voorgaande leidt tot de slotsom dat het handelen van Eli Lilly niet onrechtmatig is ten opzichte van [eiseres] en dat zij dus niet aansprakelijk is voor de door [eiseres] gestelde schade. De vraag of er causaal verband bestaat tussen het gebruik van Permax en de gokverslaving van [eiseres] kan daarom onbesproken blijven.